Avrasya Sanat ve Medeniyet Dergisi

BİREYSELLEŞTİRİLMİŞ EĞİTİM PLANININ ÖZEL EĞİTİM MÜZİK DERSLERİNDE UYGULANMASI

Nurselin ÖZİL- Seval KÖSE — Sat, 26 Oct 2024 00:00:00 +0000

Bu çalışma özel eğitimli bireylere müzik dersi veren müzik öğretmenlerinin bireyselleştirilmiş eğitim planı uygulamaları öncesi hangi öğrenci ihtiyaçlarını belirlediklerini, bireyselleştirilmiş eğitim planı uygulamalarının yürütüldüğü fiziksel ortam özelliklerini, hangi müzik öğretim yöntemlerinden ve hangi müzik eğitimi materyallerinden yararlandıklarını tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırma tarama modelinde, bir nitel alan araştırmasıdır.

Verilerin toplanmasında, araştırmacı tarafından geliştirilen yarı-yapılandırılmış görüşme tekniği yoluyla, toplam 6 sorudan oluşan bir görüşme formu kullanılarak müzik öğretmenlerinin görüşleri alınmıştır. Araştırmada elde edilen nitel veriler içerik analizi/betimsel analiz yoluyla çözümlenmiştir. Elde edilen bulgular yorumlanarak sunulmuştur. Verilerin bulgulara dönüştürülmesinde kodlama tekniğinden yararlanılmıştır.

Araştırmanın çalışma grubunu Eskişehir ilinde 2022-2023 eğitim öğretim yılında rastlantısal yöntemle belirlenen Ticaret Borsası, Prof. Dr. Orhan Oğuz Anadolu Lisesi, Fahri Günay Ortaokulu Dr. Safa Halaç Özel Eğitim Ortaokulu, Yardım Sevenler Derneği Özel Eğitim Uygulama Okulu, Avukat Lütfi Ergökmen Özel Eğitim Uygulama Okulu, Suzan Gürcanlı Özel Eğitim Uygulama Okulu, Elbruz Bilge Özel Eğitim Uygulama Okulu, Devlet Malzeme Ofisi Özel Eğitim Meslek Okulu, Özkan Halaç Özel Eğitim Meslek Okulu olmak üzere II. Kademe ve III. kademe özel eğitim okulunda görev yapan 10 müzik öğretmeni oluşturmaktadır.

Araştırma sonuçları; çalışma grubundaki öğretmenlerin bireyselleştirilmiş eğitim planı öncesinde özel eğitimli öğrencilerin bireysel farklılıklarını engel durumlarını göz önünde bulundurarak hazırladıkları, derslerini fiziksel ortam koşullarına uygun müzik sınıflarında gerçekleştirdikleri, öğrencilerin algılarına göre müzik öğretim teknikleri kullandıkları ve derslerde kullanılan materyallerin çoğunlukla öğretmenlerin bireysel çalgıları olduğunu ortaya koymaktadır.

KEMAN ETÜT TÜRÜNÜN TARİHSEL GELİŞİMİ

Arif MÖHSÜNOĞLU — Sat, 26 Oct 2024 00:00:00 +0000

Bu araştırma, XVIII. yüzyıldan günümüze kadar keman etüt ve kaprislerinin eğitici ve sanatsal gelişimini incelemeyi amaçlamaktadır. Keman pedagojisinde etütler, icracıların hem teknik becerilerini hem de sanatsal ifadelerini geliştirmek açısından büyük bir öneme sahiptir. F. Benda, F. Fiorillo, R. Kreutzer ve N. Paganini gibi önemli bestecilerin eserleri, bu bağlamda modern keman eğitiminin temel taşlarıdır. Araştırma, bu eserlerin tarihsel süreç içerisindeki dinamiklerini anlayarak pedagojik yaklaşımların rasyonel kullanımına ışık tutmayı hedeflemektedir. Araştırmanın önemi, etütlerin hem teknik hem de sanatsal becerilerin gelişiminde sistematik bir şekilde kullanılmasının, öğrencilerin performans yeteneklerini nasıl artırabileceğini göstermektedir. Etütler, sadece teknik egzersizler değil, aynı zamanda müzikal ifade araçları olarak değerlendirilmeli ve müzikal cümle yapılarına dikkat edilerek çalışılmalıdır. Bu yaklaşım, öğrencilerin teknik gelişimlerini sağlamlaştırırken, müzikal düşünme becerilerini de desteklemektedir. Çalışma, nitel bir araştırma modeli çerçevesinde, tarihsel kaynakların ve keman metotlarının incelenmesine dayanmaktadır. Veri toplama sürecinde, keman eğitimi literatürü ve performans uygulamaları incelenmiştir. Bu doğrultuda, etütlerin pedagojik kullanımı, müzikal performans pratiğiyle ilişkilendirilerek değerlendirilmektedir. Araştırma, keman pedagojisinde etütlerin sistematik olarak nasıl kullanılabileceğine dair öneriler sunarak, modern eğitim yöntemlerine katkı sağlamaktadır. Sonuç olarak, keman pedagojisinde etütlerin hem eğitici hem de sanatsal açılardan vazgeçilmez bir kaynak olduğu vurgulanmaktadır.

MICHAEL BRECKER’IN “DEV ADIMLARI” (GIANT STEPS): KROMATİK FİKİRLER VE BAĞLANTILAR

Devrim Demir YEŞİLPINAR — Sat, 26 Oct 2024 00:00:00 +0000

Saksafon virtüözü Michael Brecker, modern zamanların en ilgi çekici caz icracılarından biri olarak görülür. Brecker, 70’li yılların sonlarından itibaren caz çevrelerince kabul görmüş ve hayatını kaybettiği 2007 yılına kadar, pek çok performans ve kayıtta yer almıştır. Brecker’ın Giant Steps (1992) performansı ise pek çok açıdan önem arz eder. Tarihsel olarak çok büyük bir öneme sahip olan John Coltrane tarafından bestelenen bu parça, ton merkezinin sürekli değişmesi ve oldukça hızlı bir tempoda seslendirilmesi nedeniyle, icra açısından pek çok zorluğu bünyesinde barındırır. Zira cazda icra, doğaçlamaya dayanır ve ton geçişlerinin anlık bir biçimde yapılması, melodik solo hatlarının (yatay hatların), akor yürüyüşleri ile (dikey) uyumlu bir şekilde ilerleme gerekliliği nedeniyle, müzik teorisi ve armoni açısından oldukça donanımlı olmayı gerektirmektedir. Bu bağlamda (bir oktavın 12 eşit parçaya bölündüğü ve standart haline gelmiş tampere sistemde) yarım ses aralıkları ile ilerleyen bir melodi veya armoni yapısını ifade eden “kromatiklik” veya “kromatizm” önem kazanır. Tınısal çeşitliliği artırmak ve akor geçişlerinde varyasyonlar yaratmak için oldukça elverişli bir malzeme olan kromatik diziler, müziğin diyatonik dizilerin görece “sınırlı” yapısını zenginleştiren bir unsur olarak kabul edilmiştir. Böylelikle müzik, tonal merkez veya merkezlerden geçici olarak uzaklaşır ve daha “karmaşık” ve “zengin” bir armoni, bir tını evreni ortaya çıkar. Makalede Caz müziğinde karşılaşılan kromatik cümle yapılarının, Brecker’ın Giant Steps solosu örneğinde değerlendirmesi amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda girişte kromatizmin caz ve bebop stilindeki önemine vurgu yapılmış, bulgular solodaki kromatik bağlantılar ve yaklaşımlar analiz edilerek elde edilmiştir. Sonuçta solodaki kromatizm kullanma alternatifleri saptanmış, buna bağlı olarak solonun bebop repertuarındaki ve caz okulu kapsamındaki önemine dikkat çekilmiştir.

MÜZİK DERSİNDE TEKNOLOJİ KULLANIMINA YÖNELİK TUTUM ÖLÇEĞİ GELİŞTİRME ÇALIŞMASI

Bahar GÜDEK- İrem ÇİNAR — Sat, 26 Oct 2024 00:00:00 +0000

Bu araştırma, müzik öğretmenlerinin derslerde teknoloji kullanımına yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla "Müzik Dersinde Teknoloji Kullanımına Yönelik Tutum Ölçeği"nin geliştirilmesini ele almaktadır. Araştırmanın uygulama grubunu, Samsun ilinde MEB’e bağlı olarak çalışan müzik öğretmenleri oluşturmaktadır. Ölçeğin geliştirilme süreci, ilgili literatürün taranması ve madde havuzunun oluşturulmasıyla başlamıştır. Oluşturulan madde havuzu, uzman görüşlerine sunularak ve ön uygulama yapılarak değerlendirilmiştir. Ön uygulama sonucunda, ölçeğin dil açısından anlaşılır, cevap vermede zorluk yaşatmayan ve cevaplama süresi açısından uygun olduğu tespit edilmiştir. Bu sürecin ardından ölçek, 3 boyut ve toplamda 20 sorudan oluşacak şekilde son haline getirilmiştir. Geliştirilen ölçeğin uygulama grubu toplam 117 müzik öğretmeninden oluşmaktadır. Veri analizi için Açımlayıcı Faktör Analizi yapılmış ve ölçeğin faktör analizine uygun olduğu görülmüştür. Ölçeğin "Teknolojik Entegrasyon Direnci", "Teknolojinin Algılanan Faydaları" ve "Teknolojik Yeterlilik" olmak üzere üç boyutu bulunmaktadır. Ölçeğin güvenirliği Cronbach Alpha katsayısı ile 0,9 olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, bu araştırmada müzik öğretmenlerinin, derslerde teknoloji kullanımına yönelik tutumlarını ölçmek amacıyla güvenilir ve geçerli bir "Müzik Dersinde Teknoloji Kullanımına Yönelik Tutum Ölçeği" geliştirilmiştir. Bu ölçek, müzik dersinde teknoloji kullanımına yönelik tutumlarını değerlendirmede önemli bir araç olarak kullanılabilecektir. Böylelikle müzik öğretmenlerinin derslerinde teknoloji kullanımını sağlayabilmek amacıyla teknoloji kullanımının belirlenmesi ve ihtiyaç duyulan ölçek geliştirme çalışmalarının yapılması mümkün olacaktır.

ÇAĞDAŞ SANATTA SANAT EĞİTİMİ

Gulmira TINALİYEVA — Sat, 26 Oct 2024 00:00:00 +0000

Öğrencilere yükseköğrenime girerken kendi ilgi alanları doğrultusunda fakülte ve bölüm seçme fırsatı verilmektedir. Üniversal eğitim öğrencilere yaşamları boyunca devam edecek süreçte öğrencilerin gelişimi ve değişimini sağlamaktadır. Bu sistemde bilgi birikiminden daha önemli olan öğrencilere eleştirel düşünme yeteneği kazandırmaktır. Kısacası eğitim öğrencide yeni bir kültürün oluşmasını sağlamalıdır.

Çağdaş sanat teorisi öğrencilerin, spekülatif, edebi, felsefi, örgütsel, sosyal ve ekonomik yollarla çok çeşitli yaratıcı, kültürel ve tarihsel bağlamlarla ilgili araştırmalar yürütmelerini sağlar. Bir üniversitede sanat ortamının yaratılması, gelecekteki her öğretmenin pedagojik konumunun gelişmesinin en önemli koşuludur. Sanat pedagojisinin özü eğitimdir. Bireylerin sanat yoluyla eğitimi ve gelişimi, sanatsal kültürün temellerinin oluşturulması ve pratik becerilerin uzmanlaşmasını sağlar. Özgür sanatları örnek alan bir eğitim sistemi mezunlarını; kişisel gelişimlerine büyük önem verir, öğrencilerde eleştirel düşünme, problem çözebilme yeteneklerini geliştirir ve özgür düşüncelerini ustalıkla ifade edebilen, değişen ve gelişen dünyada esnekliğin ve uyarlanabilirliğin çok daha değerli nitelikler olduğu ekonomik ortama hazırlayıp kolaylıkla yön bulabilen mezunlar yetiştirir. Modern eğitimin misyonunun temeli, bireyin kendi kaderini tayin etmesi ve kendini gerçekleştirmesi için gerekli koşulları sağlamaktır.

Makale, çağdaş sanat öğretimi metodolojisindeki sorunları, görevleri ve pedagojik ilişkileri yansıtmaktadır. Bu nedenle, sanat öğrencilerinin yaratıcı faaliyetleri onlara kendi fikirlerine, kendi bakış açılarına sahip olmayı, bağımsız düşünmeyi ve fikir geliştirmeyi, analiz etmeyi, karşılaştırmayı ve yaratıcı çalışmayı öğretmelidir.

Çalışmamız yazılı ve internet kaynakları taranarak oluşturulmuş bir derleme çalışmasıdır. Çalışmanın ana amacı; çağdaş sanatın modern eğitimi nasıl olmalıdır sorusunun cevabını araştırmaktır. Teknolojinin gelişmesiyle bilgi alış verişinin hızlandığı günümüzde eskiden olduğu gibi kesin ve katı kurallar kalmamış, her alanda özgün düşünce hâkim olmuştur. Bu yaklaşım sanat eğitiminde de kendini göstermiş ve çağdaş sanatta modern eğitim modeli ortaya çıkmıştır. Bu modelde eğitmenler yenidünyaya ayak uydurmalı, kendilerini ve eğitim programlarını güncellemelidir. Çağdaş sanat eğitimi öğrenciler için çekici hale getirilmeli, araştırmaya sevk edilmeli ve özgür düşünmelerine destek olunmalıdır. Çağdaş sanat eğitimin temel misyonu; sanat eğitimi alan öğrencinin kendini anlaması ve bulmasına, sorunların sadece kendimizi değil dünya toplumunu da ilgilendirdiğinin farkına varmasını sağlamalıdır.