HITTIN SAVAŞI’NDA EYYÛBÎ ORDUSU VE STRATEJİSİ

Özet

Bu makale, Selâhaddin Eyyûbî’nin Haçlılara karşı yürüttüğü askeri ve siyasi mücadeleyi ele almakta, özellikle 1187 Hıttin Savaşı’nın Haçlı Seferleri üzerindeki etkisini analiz etmektedir. 12. yüzyılın son çeyreğinde, Kudüs Krallığı’nın iç çekişmeler ve istikrarsız yönetim nedeniyle zayıfladığı, Selâhaddin’in ise bu durumu fırsata çevirerek Müslüman dünyasını birleştirdiği görülmektedir. Makalede, Selâhaddin’in diplomatik hamleleri, askeri stratejileri ve ordusunun yapısı detaylı bir şekilde incelenmektedir. Selâhaddin’in hareketli süvari birliklerine ve atlı okçulara dayalı savaş taktikleri, Haçlı ordularının ağır zırhlı yapısına karşı büyük bir avantaj sağlamıştır. Sahte ricat (geri çekilme) taktikleri, su kaynaklarını kontrol etme ve düşmanı psikolojik olarak yıpratma stratejileri, Hıttin’deki zaferin temel taşlarını oluşturmuştur. Bu zafer, yalnızca bir meydan muharebesi değil, aynı zamanda Haçlıların bölgedeki hâkimiyetini sarsan ve Kudüs’ün fethinin önünü açan kritik bir dönüm noktasıdır. Makalede ayrıca, Selâhaddin’in ordusunun etnik çeşitliliği, Haçlı ve İslam kaynaklarındaki farklı anlatımlar ve savaşın askeri boyutu ele alınmaktadır. Son olarak, Selâhaddin’in zaferinin Orta Çağ İslam dünyasında nasıl bir yankı uyandırdığı, Haçlı Seferleri’nin gidişatını nasıl değiştirdiği ve Kudüs’ün fethi sonrası hoşgörülü yönetimi değerlendirilerek, onun tarihteki önemli liderlerden biri olarak konumlanışı tartışılmaktadır.