Þirketlerin yatýrým için cazip þartlara sahip ülkelerde üretim ya da hizmet sunmasý onlarý çok uluslu þirket haline getirmektedir. Bir þirketin baðlý olduðu ülke sýnýrlarý dýþýnda yatýrým kararý almasý firma için karlý olmakla birlikte ekonomik ve siyasi belirsizlikleri de beraberinde getirir. Özellikle maliyetlerin düþük olduðu geliþmekte olan ülkelerde söz konusu belirsizlikler çok daha fazladýr. Þirketlerin yabancý sermayeye özel teþvik veren ve baþta iþgücü olmak üzere maliyetlerin nispeten düþük olduðu geliþmekte olan ülkelerde yatýrým kararý alýrken bu belirsizlik ve riskleri de göz önünde bulundurmalarý gerekmektedir. Bu çalýþmada öncelikle çok uluslu þirketlerin baþka ülkelerde yatýrým yapmalarýnýn sebepleri incelenmiþ, dünya ticareti açýsýndan bu þirketlerin yaptýklarý doðrudan yabancý sermaye yatýrýmlarýnýn önemi vurgulanmýþtýr. Daha sonra ise Ýkinci Dünya Savaþý’ ndan sonra ortaya çýkan uluslararasý ekonomik örgütlerin çok uluslu þirketler lehindeki politika ve projeleri ortaya konmuþtur. Çalýþmanýn amacý çok uluslu þirketler özelinde hizmet veren uluslararasý ekonomik örgütleri tespit etmek ve bu örgütlerin çok uluslu þirketler lehinde nasýl hizmet verdiklerini ortaya koymaktýr. Bu amaç doðrultusunda Dünya Bankasý’ na baðlý iki kuruluþ olan Uluslararasý Finans Kurumu (IFC) ile Çok Taraflý Yatýrým Garanti Ajansý (MIGA)’ nýn çalýþmalarýna deðinilmiþtir. IFC’ nin çok uluslu þirketlere nasýl finansman kolaylýðý saðladýðý ve MIGA’ nýn risk ve belirsizliklere karþý bu þirketlere nasýl bir garanti saðladýðý açýklanmýþ, bunun ekonomik sonuçlarý tartýþýlmýþtýr.
