Bu araştırmanın amacı; düzenli eğitsel oyun oynayan 10-11 yaş grubu çocuklarda problem çözme becerisini incelemektir. Araştırma modeli deneysel bir nitelik taşımaktadır. Bu araştırmada “İlk Test- Son Test -Kontrol Gruplu Deneysel Desen” kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini İstanbul’da bir ortaokulda okuyan 10-11 yaş grubu öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklem olarak ise aynı okulun 5. ve 6. Sınıflarda okuyan 40 öğrenci belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak İlköğretim düzeyindeki çocuklar için problem çözme envanteri (ÇPÇE) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 20.0 programı kullanılmıştır. Verilerin normal dağılıma uygunluğu tek örneklem kolmogorov-smirnov testi ile belirlenmiştir. Tüm gruplar için %5 anlamlılık düzeyinde verilerin dağılımın normal dağılıma uygunluk göstermediği belirlenmiştir. Bu yüzden parametrik olmayan analiz yöntemlerinden olan Wilcoxon İşaretli Sıra Sayıları Testi ile Mann Whitney-U Testi kullanılmıştır. Araştırmada kontrol grubunun ön test son test sonuçlarına bakıldığında güven alt boyutu p=0,253>0,05), öz denetim alt boyutu (p=0,657>0,05) ve kaçınma alt boyutu (p=0,327>0,05) olarak bulunmuştur. Bu sonuçlara göre kontrol grubunun problem çözme alt boyutlarından aldığı ön test son test sonuçları ortalamaları arasında anlamlı farklılık yoktur. Deney grubunun ön test son test sonuçları karşılaştırıldığında güven alt boyutu (p=0,253>0,05), kaçınma alt boyutu (p=0,405>0,05) olarak bulunmuştur. Ancak öz denetim alt boyutunda deney grubunun ön test son test sonucu arasında anlamlı farklılık bulunmuştur (p=0,012<0,05).
