Etkili bir öğretimde, önemli konulardan biri de “öğretilenlerde birlik” sağlanmasıdır. Öğretilenlerde birlik ise, her şeyden önce ortak adlandırma, kavram ve terimlerle mümkündür. Hemen her alanda olduğu gibi Türkiye Türkçesinde de en önemli sorunlardan biri /aslında bir zenginlik olarak da değerlendirilebilir/ adlandırma, terim ve sınıflandırma farklılıkları konusudur. Bu çalışmada, Türkiye Türkçesi Ses Bilgisi konularından “ünsüzler” ile ilgili, bazı alan eserleri ve ders kitaplarında kullanılan adlandırma, terimler ve yapılan sınıflandırmalar konu edilmiştir. Ünsüzler konusunda, birçok kitapta, verilen bilgilerde bir birliktelik sağlandığı görülse de adlandırma, terimler ve sınıflandırmada epeyce farklılıklar bulunmaktadır. Bu farklılıklar da öğrenenler açısından öğrenme zorluğu oluşturmaktadır. Dil bilgisi öğretiminde öğrenmeyi kolaylaştırma ve öğrenmede bir birliktelik sağlama adına böyle bir çalışmanın bu alanda yapılacak çalışmalara katkı sunacağı kanaatiyle böyle bir araştırma kaleme alındı. Ünsüz terimi, ünsüzlerin adlandırılma biçimleri, adlandırmalara göre yapılan sınıflandırmalar, ünsüzlerle ilgili kullanılan terimler, ünsüz grupları ve ünsüz tabloları esas alınarak kaynak eserler arasında karşılaştırmalar yapılarak birliktelik sağlanan durumlar ve ayrılık oluşturan durumlar tespit edilmiştir. Bu tespitler doğrultusunda da çeşitli değerlendirmeler yapılmıştır. Yaygın olarak kullanılan bazı dil bilgisi kitapları ile lisans düzeyinde hazırlanmış ders kitaplarından 33’ü esas alınarak yapılan bu çalışmada, konu ile ilgili, kullanılan adlandırma, terimler ve yapılan sınıflandırmalar ele alınarak eserler arasındaki benzerlik ve farklılıklar dikkatlere sunulmaya çalışılmıştır.
