Kültürel değişim karşısında toplumlar, kimliklerini meydana getiren kültürel unsurları koruma çabası içindedir. Bu unsurlar arasında maddi kültür varlıkları, taşınır ve taşınmaz nitelikleriyle önemli bir yer tutar. Halı ve kilimler, toplumların maddi ve manevi dünyalarına ait kültürel birikimi yansıtan taşınır kültür varlıkları olmakla birlikte geleneksel yapıları ile de somut olmayan kültürel miras kapsamında ele alınmaktadır. Halı ve kilimler kültürümüzü yansıtan köklü bir geleneğin belgeleridir. İşlevleri ile sosyal hayatın bir parçası olmanın ötesinde, üretildiği dönemin tasarım anlayışını, estetik zevkini gösteren bir nitelikleri ile toplumların kültürel kimliğini ortaya koyan unsurlardan biridir. Organik yapıları ile korumanın zor olduğu dokumalar, toplum ve ait olduğu kültürle olan bağı güçlendirebilecek kültürel unsurlardır. Dokuma geleneğimiz içinde özel bir yere sahip olan halı ve kilimler, taşıdığı kültürel, tarihsel ve sanatsal değere bağlı olarak müze ve özel koleksiyonlarda değer görmekte ve evrensel kültüre katkı sağlamaktadır. Bu eserlerin değerini kaybetmeden gelecek kuşaklara aktarılabilmesi için; taşıdığı kültürel değerin ortaya konulması, koruma ve onarım bakımından doğru yaklaşım şeklinin belirlenmesi önem arz etmektedir. Onarılacak halının ya da kilimin taşıdığı kültürel değere bağlı olarak yapılacak işlemve uygulamalar değişebilmektedir. Günlük hayatta dekoratif amaçlı kullanılan bir dokumanın onarımı için yeniden işlev kazanması öncelik olmaktadır. Bu çalışmada halı ve kilimlerin onarımı teknikleri, onarım öncesi işlemler, onarım teknikleri ve onarım sonrası işlemleri olmak üzere tüm süreçler anlatılmıştır. Literatür araştırması ve alan araştırma yöntemi ile konunun belgelenmesi için Isparta’da Cengiz Akkuş restorasyon atölyesinde ve Aksaray Sultanhanı’nda ki Mustafa Solak restorasyon atölyelerinde uygulamalar gerçekleştirilmiştir.
