Rakip- Sosyal-kültürel unsur- Nefi divanında rakip- rakip yerine kullanılan kavramlar- kaside
Özet
Klasik edebiyat ile Halk edebiyatının kesişim noktalarından biri şüphesiz âşık ve beraberinde getirdiği sorunlardır. Aşığın sorunlarının başında ise rakibi olan diğer âşıklar gelir. Rakip, yabancılar, eller, başkası, ağyar, kötü kişidir. Rakip, aşığa yanlış haber verir, âşık ile maşuğun kavuşmasını engeller, aşığa yalan söyler, zarar verir. Rakip, sevgiliye her daim yakın aşığı da sevgiliye asla yaklaştırmayan bir engeldir. Rakip âşık ile sevgili arasında kıskançlık ve fitne çıkararak onların kavuşmasına mani olan aşığınsa en güçlü düşmanıdır. Aşığa göre rakip bazen bir tane bazense onlarcadır. Bu çalışmada 17. yüzyıl Türk edebiyatının en önemli değerlerinden biri olan Nefi’nin Rakip mazmununu nasıl ve hangi durumlarda ele aldığını, rakibi ne şekilde ele aldığı saptama yapılmıştır. Üslup bakımından övgüyü de yergiyi de abartılı bir şekilde sunmuş olan Nefi’nin rakibine ve rakiplerine ne şekilde hitap ettiği göz önüne serilmiştir. Nefi kendinden beklenen kibirli bir üslupla rakiplerini yere sererken rakibini düşman görmenin bile rakip için bir gurur kaynağı olacağını söyler.Sonuç olarak Klasik edebiyatta divan şiirinde kullanılan sosyo kültürel halk öğelerinin Nefi divanında nasıl temsil edildiğine ışık tutulmaya çalışıldı.
