Kadınların işgücüne katılım oranlarının erkeklerin işgücüne katılım oranlarına kıyasla daha düşük olması gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerin genelinde görülen bir durumdur. Ataerkil toplum yapısı ve sosyo-kültürel yapı kadın işsizliğini arttıran temel sebepler arasında yer almaktadır. Evlilik, hamilelik, doğum, aile içi bakım sorumlulukları, kadınlara daha fazla iş yükleyen cinsiyetçi roller arasında yer alıp kadınların işgücü piyasasına dahil olamama sebeplerinden bazılarıdır. Bu çalışmada Türkiye işgücü piyasasındaki cinsiyet eşitsizliğini gözler önüne sermek amacıyla; aranılan iş şekli, aranılan iş, en son çalışılan işteki durum, iş arama süresi, işten ayrılma nedeni değişkenleri ile cinsiyet değişkeni arasındaki ilişki analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda cinsiyet farklılığının ele alınan değişkenler üzerinde anlamlı farklılıklar yarattığı görülmüştür.
