TÜRKİYE’DE KÜLTÜR POLİTİKALARI EKSENİNDE TÜRK HALK OYUNLARI UYGULAMA VE YAYMA PRATİKLERİ ÜZERİNE BİR DEĞERLENDİRME

Özet

21.yüzyılda toplumlarda kültürel farkındalığın oluşmasında, geleneksel danslar önemli bir aktör olarak devletlerin kültür politikaları içerisinde yer bulmuştur. Türkiye Cumhuriyeti siyasi tarihinin dönüm noktaları olan tek partili dönem, çok partili dönem ve kalkınma planlarının uygulanması, dünyada ve Türkiye’de yaşanan politik, siyasal ve teknolojik gelişmeler ışığında kültür politikalarına dönüşmüştür.

Halk dansları, Türkiye Cumhuriyetin siyasi tarih süreçlerinde devletin kültür politikaları içerisinde toplumun kültürel inşası görevini üstlenmiştir. 1980 sonrası küreselleşmenin kültür politikalarını etkisi altına almasıyla kültür endüstrisi içerisinde ticarileşme sürecine girmiştir. Türkiye’nin kültür politikalarında yaşanan tüm bu gelişmeler dernek, vakıf, kulüp, üniversiteler bünyesinde faaliyet gösteren halk dansları eğitimini şekillendirmiştir.

Bu çalışma, Türkiye Cumhuriyeti kültür politikalarının içerisinde siyasi, sosyal ve ekonomik alanların merkezinde var olan halk dansları çalışmalarının konumunu ve paralel olarak halk dansları eğitiminin bu politikalar ile değişen statülerini belirlemek amacıyla hazırlanmıştır.  Çalışmanın ulusal düzeyde eğitim politikası geliştirilmesi ve bu politikanın kültür ve eğitim alanlarının önceliklerinden biri hâline getirilmesi açısından önemli olduğu düşünülmektedir.

Bu çalışma, geleneksel dans eğitimi veren kurum ve kuruluşlar, alanda faaliyet gösteren yerel, ulusal ve uluslararası örgütlerin kurumsal alt yapı ve politikaları, akademik makaleler, araştırma ve savunuculuk raporları, hükümet ve kalkınma programlarının incelendiği bir literatür araştırmasına dayanmaktadır.