Kuran-ı Kerimde farklı yönleriyle dile getirilen zühd, dünyaya karşı rağbetin kesilmesi ve tamamen Allah’a dönük bir hayat yaşanması olarak tarif edilebilir. Hz. Peygamber ve ashabı tarafından bizzat yaşanmış olan zühd hayatı, Sufîler tarafından algılama ve yaşam biçimlerindeki farklılıklarıyla tarif edilmiştir. İslam düşünce dünyasında önemli bir yere sahip olan İmam Gazalî’de kendi bakış açısıyla zühdün ne olduğu, zühdün sebepleri, zühdün alametleri, zühde mani halleri, zühdün kendisinde yaşandığı hususları ve zühdün derecelerini açıklamaya çalışmış bu konuda Müslümanlara rehberlik yapmaya çalışmıştır. Zühd için öncelikle illim ve yakîn’in gerekliliğini belirten Gazalî, nihayeti itibariyle zühdün Allah’ın rızasına ulaşmak için uyulacak samimi yaşam biçimi olduğunu belirtmektedir. Gazalî, gerçek bir zühd hayatı için nefsin ve şeytanın kullanabileceği hususların terbiye edilmesi gerektiğine inanmaktadır. Uzun bir hayatın planlanması ise zühde mani diğer hallerden biri olmaktadır. Yiyecek, giyecek, mesken, mal, makam ve evlilik gibi hayatın yaşanması için gerekli şeylerde en azla yetinebilme düsturunu temel alan İmam Gazalî, zühdü yaşamada zahidleri avam halkın zühdü, ârif ve âlim olanların zühdü olarak derecelendirmektedir.
